Bij het gebruik van onze stem richten we ons op het overbrengen van tekst of geluid. In een gesprek zenden we (geluid) naar de gesprekspartner, bij het geven van presentaties of tijdens voorstellingen zenden we naar het publiek. We gebruiken onze stembanden om de klank van onszelf naar de ander te krijgen. We zijn erop gericht ons uit te drukken, het overbrengen van klank naar buiten toe.

Als tekst duidelijker, harder of overtuigender moet klinken dan doen we ons best om dit te leveren. We gaan harder praten, beter articuleren en meer kracht zetten achter onze woorden, letterlijk. We gaan méér doen, harder werken. Het is logisch dat we denken dat dat de oplossing is.

Máár….

Harder werken en meer doen brengt ons juist verder af van de oplossing.
Meer kracht zetten, druk zetten, spanning opvoeren is hetzelfde als forceren. Hoe meer druk je zet, controle houdt of vastzet, hoe minder ruimte er is voor de klank. We houden onze klank juist klein als we forceren.

Langdurig forceren kan schade brengen aan stembanden. Denk maar aan een avondje uit in groot gezelschap, je praat harder met je tafelgenoot om de achtergrondgeluiden te overstemmen. Na afloop bekoop je dat met een schorre stem. Geen probleem voor een keer. Doe je dit structureel dan krijg je klachten.